ถ้าถึงวันนั้น เมื่อวันที่ฉันได้จากโลกนี้ไป คนที่แค้ นฉัน พากันร้อ ง รำทำเพลง หัวเราะดีใจ คนที่รักฉันพากันร้ อ งไห้ระง ม วันที่ฝั งร่ า งของฉัน คนที่แค้ นฉัน
มองไปที่หลุ ม ศ พแล้วยิ้มเย้ ยฉันที่มุมปาก คนที่รักฉันได้แต่เบือ นหน้าหนี เพราะไม่อย ากเห็นร่างของฉันที่กำลังจะถูกดิน กลบไป และหนึ่งปีผ่านไป
ฉันเหลือแต่โคร งกร ะ ดู ก หลุมศ พ ถูกพายุ ถูกลม ฝ นซั ด สา ด และคนที่แค้ นฉัน นาน ๆ พูดถึงฉันทีพูดทีไร เขาก็รู้สึกนึกชิ งชั งฉันอยู่เนือ งๆ
ส่วนคนที่รักฉัน ไม่รู้จะบอกความในใจกับผู้ใด ก็ได้แต่ร้อ งไ ห้ ในค่ำคืนนั้น เมื่อสิบปีให้หลัง คนที่แ ค้นฉัน พอจำชื่อฉันได้ แต่แทบจะจำใบหน้าฉันไม่ได้เลย
และคนที่รักฉัน เมื่อไหร่ที่นึกถึงฉันพวกเขานั้น พากันนิ่งเงี ยบไปสักพัก หลายสิบปีผ่านไป ผ่านไป น า นมากหลุม ศ พ ของฉันยังคง ถูกล ม ฝ นพ ายุซั ดกระหน่ำ ไม่เคยเปลี่ย น
ส่วนคนที่แค้ นฉันร่า ง ของเขาก็ถูกฝั งลงในป่ าช้ าเดียวกันกับฉันนี่แหละ คนที่รักฉัน ก็ถูกฝั งไว้ในป่ าช้ าเดียวกับฉัน ฉันกลายเป็นความว่า งเปล่ า ของโลกนี้
แม้หามาทั้งชีวิตแม้แต่ต้นหญ้ าเพียงต้นเดียว ฉันก็เอาติดตัวไปด้วยไม่ได้เลย แม้จะแก่ งแย่ งช่ ว งชิ งกันไป เมื่อย ามอนิ จจั ง มาเยือ นทุกสิ่งล้วนว่ า งเปล่ าเสม อ
ควรสั่งสมคุณธร ร ม ความดีไว้บ้างเมื่อถึงเวลาไป เพื่อจะให้คนข้างหลัง ได้ระลึกหา ให้เส บี ย งในภพหน้าไม่ขา ดพร่ อ ง เพราะหากถึงเวลานั้น อย ากทำก็สายไปเสี ยแล้ว
ตร า บที่เรายังมี ล มห า ยใจอยู่แล้วละก็ ชีวิตมันต้องดีขึ้นแน่ ขอให้เรา อ ด ท น ให้เป็น อยู่ให้ได้และหมั่นทำแต่ความดีไว้เท่านั้นเอง
ขอบคุณที่มา : m e o k a y n a
