ไม่มีใครอย ากเริ่มต้นใหม่บ่อยๆ เราต่างเรียนรู้ว่าความสัมพันธ์ มีวันที่ดีและวันที่ไม่ดี ต่างต้องใช้ความอดทนปรับตัวเข้าหากัน แรกรัก ก็มองไม่เห็นอุปสรรคใดๆทั้งสิ้น ความสัมพันธ์ที่เคยคิดว่าร่วมกันสร้างมาอย่ างดิบดี เมื่อมาถึงจุดหนึ่งกลับไม่มีความสุขอีกต่อไป เพราะกลายเป็นเราที่ถูกให้ความสำคัญน้อยลงทุกที
เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็ถึงเวลานั่งทบทวนตัวเองแล้ว ว่าจะอยู่ต่อเพื่อรออีกฝ่ายหมดใจหรือ.. จบความสัมพันธ์ ก้าวออกไปเพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเรา
เลิกคิดเข้าข้างตัวเอง
ไม่ใช่เรื่องผิด ที่จะมองโลกแง่บวก และคิดเข้าข้างตัวเอง แต่หากการคิดเข้าข้างตัวเองนั้น ทำให้เราจมอยู่กับชีวิตที่ไม่มีคุณค่า ก็ป่วยการจะสานต่อ เราอาจรู้สึกอย ากให้โอกาส อย ากให้ใครคนนั้นนึกถึงวันดีๆที่เราเคยมีร่วมกัน แต่ให้ลองไต่ตรองให้ดี ว่าการให้โอกาสของเรา
มันนานเกินไปแล้วหรือเปล่า ?และดูพฤติกรร มของเขา ว่าสมควรได้รับโอกาสนั้นมั้ย ?
เด็ดเดี่ยวแค่ไหน อยู่ที่ใจ
ไม่มีใครจะคิดถึงเราได้ดี เท่ากับตัวเราเองอีกแล้ว เพราะ ‘ใจ’ เป็นตัวกำหนดพฤติกรร มทุกอย่ าง ดังนั้นจึงเป็นเราเองที่จะเลือกเดินออกมา จากจุดที่ไม่ได้มีความสุขอีกต่อไป หรือเลือกอยู่กับอดีตที่ไม่ได้ให้ความสุขกับเราอีกแล้ว อย่ าปล่อยให้ความรู้สึกควบคุมชีวิต ในวันที่เจ็บจนชา
ขอให้มองโลกตามความเป็นจริงคุณยังมีชีวิต มีลมหายใจและทุกสิ่งทุกอย่ างนั้นคุณเป็นเจ้าของ ถึงเวลาแล้วที่จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง
ให้ความเจ็ บ ปว ดเป็นครูของเรา
เพราะมีชีวิตจึงยังเ จ็ บ ปว ด และเพราะเ จ็ บ ปว ดเราจึงได้เห็นความงดงามของสิ่งที่ตรงกันข้ามกัน อย่ างความรักลองชั่งน้ำหนักความรู้สึกดูว่า ทุกวันนี้ความเ จ็ บ ปว ดอยู่ในระดับที่มากกว่าความรัก ความเข้าใจหรือเปล่าหากมากเกินไปก็ถอยออกมา ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง
และวันเวลาที่เสียไป แต่ขอให้ขอบคุณความเ จ็ บ ปว ด เพราะมันทำให้เราเปลี่ยนแปลงและเติบโตขึ้น
ขอบคุณที่มา : ไม่ด้อยโอกาส
