ถ้าวันนึงฉันเดินจากไป ขอให้รู้ไว้ฉันทำเต็มที่แล้ว ไม่มีใครอย ากเริ่มต้นใหม่บ่อยๆ เราต่างเรียนรู้ว่าความสัมพันธ์มีวันที่ดี และวันที่ไม่ดี ..ต่างต้องใช้ความอดทน ปรับตัวเข้าหากัน แรกรักก็มองไม่เห็นอุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้นความสัมพันธ์ที่เคยคิดว่าร่วมกันสร้างมาอย่ างดิบดี เมื่อมาถึงจุดหนึ่งกลับไม่มีความสุขอีกต่อไป
เพราะกลายเป็นเราที่ถูกให้ความสำคัญน้อยลงทุกที เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็ถึงเวลานั่งทบทวนตัวเองแล้ว ว่าจะอยู่ต่อเพื่อรออีกฝ่ายหมดใจ หรือเลือกที่จะ “จบความสัมพันธ์” ก้าวออกไปเพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเรา เลิกคิดเข้าข้างตัวเอง ไม่ใช่เรื่องผิดที่จะมองโลกแง่บวก
และคิดเข้าข้างตัวเอง แต่หากการคิดเข้าข้างตัวเองนั้น ทำให้เราจมอยู่กับชีวิตที่ไม่มีคุณค่า ก็ ป่ ว ย การจะสานต่อ เราอาจรู้สึกอย ากให้โอกาส อย ากให้ใครคนนั้นนึกถึงวันดีๆ ที่เราเคยมีร่วมกัน แต่ให้ลองไตร่ตรองให้ดี ว่าการให้โอกาสของเรา มันนานเกินไปแล้วหรือเปล่า และ
ดูพฤติก ร ร มของเขาว่าสมควรได้รับโอกาสนั้นมั้ย เด็ดเดี่ยวแค่ไหน อยู่ที่ใจ ไม่มีใครจะคิดถึงเราได้ดีเท่ากับตัวเราเองอีกแล้ว เพราะใจ เป็นตัวกำหนดพฤติก ร ร มทุกอย่ าง ดังนั้น จึงเป็นเราเองที่จะเลือกเดินออกมาจากจุดที่ไม่ได้มีความสุขอีกต่อไป
หรือเลือกอยู่กับอดีตที่ไม่ได้ให้ความสุขกับเราอีกแล้ว อย่ าปล่อยให้ความรู้สึกควบคุมชีวิต ในวันที่ เ จ็ บ จนชาขอให้มองโลกตามความเป็นจริง คุณยังมีชีวิต มีลมหายใจ และทุกสิ่งทุกอย่ างนั้นคุณเป็นเจ้าของ ถึงเวลาแล้วที่จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง ให้ความ เ จ็ บ ป ว ด เป็นครูของเรา
เพราะมีชีวิต จึงยัง เ จ็ บ ปว ด และเพราะ เ จ็ บ ปว ด เราจึงได้เห็นความงดงามของสิ่งที่ตรงข้ามกันอย่ างความรัก ลองชั่งน้ำหนักความรู้สึกดูว่าทุกวันนี้ ความ เ จ็ บ ป ว ด อยู่ในระดับที่มากกว่าความรักความเข้าใจหรือเปล่า หากมากเกินไปก็ถอยออกมา ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองและวันเวลาที่เสียไป
แต่ขอให้ขอบคุณความ เ จ็ บ ป ว ด เพราะมันทำให้เราเปลี่ยนแปลงและเติบโตขึ้น
ขอบคุณที่มา : junjaonews
