1. คนบางคน นอกจากกลายเป็นความทรงจำก็ไม่มีใครอย ากจะจำไว้ ความอดสูใจบางอย่ างนอกเสียจากเก็บเงียบไว้ ก็ไม่มีใครอย ากจะพูดถึงเรื่องบางเรื่อง นอกเสียจากตัวเอง ก็ไม่มีใครเข้าใจ
2. บางครั้ง เราก็ทำตัวเหมือนเด็กน้อย ที่เอะอะโวยวายเพราะหวังพึ่งพา ที่ทำตัวดีมีมารย าก็เพราะเขาคือคนแปลกหน้า ที่กระตือรือร้นก็เพราะเขาคือคนที่แคร์ ที่ไม่ติดต่อกลับไปอีกก็เพราะรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน
3. สิ่งที่ทำให้เราช่องว่างระหว่างเรา ไกลกันออกไปเรื่อยๆ ไม่ใช่เพราะความรัก ไม่ใช่เพราะความโกรธแค้น แต่เป็นเพราะคนเคยรักเคยชอบ ค่อยๆกลายเป็นคนแปลกหน้าโดยไม่รู้ตัว
4. เรื่องบางเรื่องและคนบางคนลืมได้ก็ลืมไปเถอะ เพราะคนอื่นเขาไม่เคยเก็บเธอมาใส่ใจอะไรเลย เธอนั่นแหละที่คิดเองเออเอง
5. เมื่อใดที่เธออย ากให้ใครสักคนเดินเคียงข้าง เธอจะเข้าใจในตอนนั้นว่า คนบางคนหามาไม่ได้ง่ายๆ คนบางคนไม่ควรหา และคนบางคนหาไม่เคยเจอ
6. จำไว้นะว่าเธอร้องไห้ได้ เธอเจ็บแค้นได้ แต่เธอไม่ควรอ่อนแอ เพราะยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่รอคอยรอยยิ้มของเธอ ให้กลับมาอยู่บนใบหน้าอีกครั้ง
7. คนเรา มักถนอมในสิ่งที่ยังไม่เคยครอบครอง และเย็นชาต่อสิ่งที่เคยครอบครอง ขอให้เธอรู้ไว้ ความโชคดีบางอย่ างเกิดขึ้น เพราะเธอเห็นความโชค ร้ า ย ที่คนอื่นกำลังประสบพบเจอ และความโชค ร้ า ยบางอย่ างเกิดขึ้นเพราะเธอมัวแต่มองความโชคดีของคนอื่น
8. ไม่มีใครหนีพ้นความอดสูใจ อุปสรรคความทุกข์ย าก ความน้อยเนื้อต่ำใจ และความกล้ำกลืนฝืนทน ความสำคัญคือ เธอต้องเอาชนะมันให้ได้เธอต้องข้ามมันให้ได้ เพราะท้องฟ้าอันสดใสหลังฝนพรำ รอเธออยู่ข้างหน้า
9. จงบอกกับตัวเองดังๆว่า “ฉันรับได้กับความล้มเหลว แต่ฉันจะไม่ละทิ้ง”
ขอบคุณที่มา :นุสนธิ์บุคส์
