กลางดึกคืนหนึ่ง…มีหลวงพ่อกับ กับชายหนุ่มคนหนึ่งคนสนทนากันอยู่ในวัด
ชายหนุ่ม : “หลวงพ่อครับ ผมแต่งงานแล้วแต่ตอนนี้ไปตกหลุมรักหญิงสาวคนหนึ่ง ผมจะทำอย่ างไรดีครับ?”
หลวงพ่อ : “โยมมั่นใจไหม…ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนสุดท้ายที่โยมจะรักตลอดไป”
ชายหนุ่ม : “แน่ใจครับ”
หลวงพ่อ : “งั้นโยมก็ต้องหย่ ากับภรรย าคนนี้ แล้วก็ไปขอเธอแต่งงานซะ”
ชายหนุ่ม : “แต่ภรรย าคนปัจจุบันของผมก็อบอุ่น ใจดี เป็นคนดีไม่แพ้กัน
ถ้าผมทำอย่ างนั้นมันจะไม่โ ห ด ร้ า ย ไร้ซึ่งคุณธรรมเกินไปหรอครับ”
หลวงพ่อ : “ในชีวิตการแต่งงานการไร้ซึ่งความรักถึงจะถึอว่าโ ห ด ร้ า ยไร้คุณธร ร ม
ตอนนี้โยมรักคนอื่นแล้ว ไม่ได้รักเขาแล้ว การทำแบบนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ”
ชายหนุ่ม : “แต่ภรรย าของผมรักผมมาก รักอย่ างลึกซึ้งหมดใจด้วย”
หลวงพ่อ : “งั้นเขาก็มีความสุข”
ชายหนุ่ม : “ผมจะหย่ ากับเขาไปแต่งงานกับคนอื่น เธอต้องรู้สึก ทุ ก ข์ ท ร ม า น ถึงจะถูก
ทำไมหลวงพ่อบอกว่าเธอจะมีความสุขล่ะครับ”
หลวงพ่อ :“ในชีวิตการแต่งงานเขายังมีความรักให้โยมอยู่ แต่โยมหมดสิ้นความรักต่อเขาแล้ว
ในความเป็นจริง การมีเป็นความสุข การสูญสิ้นเป็นความทุกข์ ดังนั้นคนที่ทุกข์ ท ร ม า น คือโยมตะหาก”
ชายหนุ่ม :“แต่ผมกำลังจะหย่ ากับเขาเพื่อไปแต่งงานกับคนอื่น เขากำลังจะเสียผมไป”
หลวงพ่อ :“โยมผิดแล้ว โยมเป็นแค่รูปธรรมการแสดงความรักแบบหนึ่งของชีวิตแต่งงาน เมื่อรูปธรรมนี้หายไป
ความรักแท้ของเขาก็จะเปลี่ยนไปอยู่ที่รูปธรรมอันอื่น ดังนั้นความรักแท้ในชีวิตการแต่งงานของเขา
ไม่เคยสูญเสียไป เขาก็เลยมีความสุข ส่วนโยมทุกข์ ท ร ม า น”
ชายหนุ่ม :“เขาเคยบอกว่าชีวิตนี้รักแต่ผมเท่านั้น เขาจะต้องไม่รักคนอื่นแน่ๆ”
หลวงพ่อ : “โยมเคยพูดประโยคนนี้มั้ย?”
ชายหนุ่ม : “ผม ผม ผม”
หลวงพ่อ : “เทียนสามเล่มที่โยมมองเห็นตอนนี้ เล่มไหนสว่างที่สุด?”
ชายหนุ่ม : “ผมแยกไม่ออก ดูเหมื่อนว่าจะสว่างเท่าๆกัน”
หลวงพ่อ : “เทียนสามเล่มนี้ก็เปรียบเสมือนผู้หญิง 3 คน หนึ่งในนั้นก็คือหญิงสาวคนที่โยมบอกว่าโยมรักที่สุด
แต่โยมกลับหาเธอไม่เจอโลกใบนี้กว้างใหญ่มโหฬาร ผู้คนก็มีมากมาย ผู้หญิงก็มีนับไม่ถ้วน แค่เทียนสามเล่ม
โยมยังหาเล่มที่สว่างที่สุดไม่ได้ แล้วโยมจะมั่นใจได้ยังไงว่าเธอคนนี้จะเป็นคนสุดท้ายที่โยมจะรัก”
ชายหนุ่ม : “ผม ผม ผม”
หลวงพ่อ : “ตอนนี้เดินไปหยิบเทียนมาหนึ่งเล่ม วางไว้หน้าโยม แล้วใช้ใจมอง เล่มนั้นก็จะสว่างที่สุด”
ชายหนุ่ม : “นั่นหลวงพ่อไม่ต้องบอกผมก็รู้ มันอยู่หน้าสุดมันก็ต้องสว่างที่สุดแน่ๆ”
หลวงพ่อ : “เอามันกลับไปวางไว้ที่จุดเดิม ลองดูใหม่ซิ ว่าเล่มไหนสว่างสุด”
ชายหนุ่ม : “ผมก็ยังดูไม่ออกว่าเล่มไหนสว่างสุด”
หลวงพ่อ : “ในความเป็นจริงแล้ว เทียนเล่มที่โยมหยิบมาวางตรงหน้าเมื่อกี้ ก็คือหญิงคนนั้นที่โยมรัก เมื่อโยมรักเธอ
ก็เหมือนเอาเทียนมาวางไว้ใกล้ๆมันก็จะถูกดวงตาของโยมขย ายใหญ่ แต่เมื่อเอากลับไปวางที่เดิม โยมก็จะรู้สึกว่า
มองหาเล่มที่สว่างที่สุดไม่เจอความรักที่บอกว่าเป็นรักสุดท้ายจริงๆแล้วไม่มีจริงหรอกโยม มันก็เป็นแค่ภาพลวงตา ไม่มีจริง”
ชายหนุ่ม : “ผมเข้าใจแล้ว หลวงพ่อไม่ได้บอกให้ผมหย่ า เพียงแต่กำลังชี้จุดให้ผมเข้าใจ”
หลวงพ่อ : “โยมไปเถิด”
ชายหนุ่ม : “ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมควรจะรักใคร เขาก็คือภรรย าของผมนั่นเอง”
ขอบคุณที่มา : l i e k r
