เพราะการมี”อคติ” จึงทำให้ เรามองคนอื่นผิดไปจากความจริง

คนที่ถูกหมากัด ไม่ได้เป็นโจรเสมอไป ชายที่ไว้ผมย าวก็ไม่เสมอไปว่าจะเป็นศิลปิน อาจเป็นเพราะอคติจึงทำให้เรามองคนอื่นไปในทางที่ผิด หญิงสาวสองคนนั่งร่วมโต๊ะเดียวกันเพื่อดื่มกาแฟในร้านริมทาง

หญิงสาวที่มาทีหลังวางร่มอิงไว้ที่โต๊ะ จากนั้นก็ลงมือดื่มกาแฟที่พนักงานนำมาเสริฟ หลังจากหญิงสาวคนแรกดื่มเสร็จ เธอก็ยิ้มให้เพื่อนแปลกหน้าร่วมโต๊ะ จากนั้นก็หยิบร่มติดมือแล้วเดินจากไป สาวเจ้าของร่มตะโกนตามหลัง

คุณคะ นั่นมันร่มของฉันนะหญิงสาวที่หยิบร่มของคนอื่นไปหันกลับมามองเจ้าของร่ม หน้าของเธอแดงและร้อนผ่าวขอโทษจริงๆค่ะ ดิฉันลืมไปว่าวันนี้ไม่ได้เอาร่มมาด้วย ขอโทษอีกครั้งนะคะ เธอเดินจากไปด้วยความอาย

เธอเห็นท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม ก่อนเข้าสำนักงานเธอจึงแวะซื้อร่มที่ร้านสะดวกซื้อ และไม่ลืมที่จะซื้อเผื่อลูกสาวอีกหนึ่งคัน บนรถเมล์ขากลับบ้าน เธอได้พบกับหญิงสาวคนเดิมเมื่อเช้า คนที่เธอหยิบร่มของหล่อนไป

หญิงสาวคนเมื่อเช้าสบตามองมาทางเธอ จู่ๆ หล่อนก็เอ่ยขึ้นว่าแอบตีเนียนหยิบร่มของคนอื่นมาได้ไม่น้อยเลยละสิวันนี้ เธอยกร่มในมือขึ้นมองร่ม 2 คันนี้ดิฉันซื้อมาจากร้าน ไม่ได้ตีเนียนหยิบของใครมาสักหน่อย

หล่อนยิ้มหยันที่มุมปาก กระซิบกับเพื่อนของหล่อนพร้อมบุ้ยปากมาทางเธอ ทำให้คนในรถต่างก็มองเธอเสมือนเป็นคนขโมยร่มไปเสียแล้ว คนเราตัดสินคนอื่นเพียงแค่ 2 ลักษณะ นั่นก็คือ ดี กับ ไม่ดี

เมื่อใดที่คนๆ หนึ่งมีความทรงจำที่ดีให้กับใครคนหนึ่ง การกระทำคำพูดของเขาคนนั้นมักจะถูกตัดสินว่าดี ในสายตาของใครคนนั้นเสมอกลับกัน หากใครคนหนึ่งถูกพิพากษาจากใครคนหนึ่งว่า ไม่ดี

การกระทำคำพูดของคนๆ นั้นย่อมไม่มีทางดีได้ในสายตาของเขา ก็เหมือนกับที่เรามักจะฝังความเชื่อแบบผิดๆ ที่ว่า พ่อค้าแม่ค้ามักจะโกงตาชั่ง คนที่ขับรถช้ามักจะเป็นผู้หญิง ผู้ชายมักซกมก

ชาวยิวมักตระหนี่ คนฝรั่งเศษมักโรแมนติก ฯลฯ วิลเลียม แฮซลิตต์จึงกล่าวไว้ว่า อคติคือลูกของความเพิกเฉย มันไม่ผิดไปจากที่วิลเลี่ยม แฮซลิตต์กล่าวไว้เลย เพราะอคติเราจึงมองคนอื่นไปในทางที่ผิด

และเมื่อเกิดการเข้าใจผิดจึงไม่อย ากเสวนา ไม่อย ากเข้าใกล้ จึงเกิดการเพิกเฉยคนส่วนมากไม่เข้าใจเรา และเราก็ไม่อาจเข้าใจคนอื่นได้อย่ างถ่องแท้ เมื่อต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้เข้าใจฝ่ายตรงข้ามอย่างแจ้งชัด

เราจึงไม่ควรตัดสินใครด้วยอคติส่วนตัว และไม่ต้องใส่ใจคำวิพากวิจารณ์จากคนอื่นให้มากไป เพราะเราทุกคน อาจกลัดกระดูมผิดตั้งแต่เม็ดแรกก็เป็นได้

คัดจากหนังสือ เรียนทำทั้งชีวิต

ขอบคุณที่มา : นุสนธิ์บุคส์