1. ขอให้ทุกคนดูแลสุขภาพของตัวเองให้ดี ทุกสิ่งในโลกนี้ ล้วนมิใช่ของของเรา แม้แต่ร่างกายนี้ ก็ไม่ใช่ของเรา เค้าเพียงแต่ให้ยืมใช้เท่านั้นเอง
2. ในโลกแห่งความรัก ไม่มีใครผิดต่อใคร มีเพียงใครบางคน ไม่รู้จักรักถนอมใคร
3. เพื่อนที่ดี ต้องชื่นชมซึ่งกันและกัน มิใช่เห็นแก่ผลประโยชน์เท่านั้น
4. หากมีใครห่วงใยและเข้าใจคุณ ก็เป็นวาสนายิ่ง, แต่ถ้าไม่มีใครห่วงใยหรือเข้าใจคุณเลย ก็จงห่วงใยและเข้าใจตัวเองเถอะ
5. ควรหาเวลานั่งคนเดียว แล้วหลับตานึกถึงตอนที่คุณเป็นเด็ก
เป็นหนุ่มสาววัยทำงานแล้ว ตอนวัย 40 ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ แล้วคุณจะเข้าใจชีวิตในวัย 40 ปีขึ้นไปอย่ างไม่มีข้อกังวลเลย เพราะกว่าจะมาถึงวัยนี้ คุณผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมายจริง ๆ
6. ทุกสิ่งทุกอย่ างล้วนมีสองด้าน
ไม่มีผิดหรือถูก สิ่งที่คุณคิดว่าผิด แต่ผู้อื่นอาจเห็นว่าถูก และสิ่งที่คุณขวนขวายต่อสู้เพื่อได้มา อาจจะเป็นสิ่งที่คนอื่นกำลังพย าย ามสลัดทิ้งไป
7. ความเหินห่างของพี่น้องในสายเลือ ด
เป็นความเ จ็ บ ป ว ดใจยิ่ง เฉยหน่อย อภัยกันนิด อดทนบ้าง จะทำให้จิตใจเรากว้างขึ้น สงบลง และอบอุ่นกว่าเดิม
8. เมื่อประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน
ก็ต้องรักษาร่างกายของตน เมื่อไม่ประสบผลในหน้าที่การงาน ยิ่งต้องให้ตัวเองมีสุขภาพดี
9. หากคุณอายุ 40 ปีขึ้นไป ชีวิตของคุณ ควรจะสงบเรียบง่าย สบาย ๆ มีความสุข
10. หลายคนคงเคยได้ยินกับวลีที่ว่า “การไม่มีโ ร คเป็นลาภอันประเสริฐ”
การที่จะดูแลสุขภาพให้แข็งแรงได้นั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ย ากเกินไปที่จะทำมัน เพียงแค่เราใส่ใจในการกิน ออกกำลังอย่ างสม่ำเสมอ และทำจิตใจให้ปลอดโปร่ง เราก็จะแก่ไปอย่ างมีคุณภาพ พร้อมกับมีสุขภาพที่ดี
11. สำหรับคนที่อายุขนาดนี้แล้ว ได้ผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตมามากมาย
ทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดี ดังนั้น ช่วงเวลาชีวิตที่เหลือจากนี้ ควรจะใช้ชีวิตให้มีความสุขมากที่สุด อะไรที่ไม่เคยทำก็ทำซะ ที่ไหนที่ไม่เคยไปก็ไปซะ เอาพลังในด้านลบออกไป ให้เหลือไว้แต่พลังบวก สิ่งไหนที่รู้สึกแย่ อย่ าเก็บเอาไว้ ปล่อยมันไปให้หมด เหลือไว้แต่ความทรงจำดี ๆ ก็พอ
12. การปฏิบัติต่อบุพการี อย่ าทำอย่ างที่คนโ ง่ทำกัน
คือเลี้ยงดูอย่ างเสียไม่ได้ แต่พอสิ้นชีวิตกลับทำพิธีเซ่นไหว้ใหญ่โต คนรุ่นบุพการีของเรานั้น พวกเขาผจญความทุกข์ย ากมามากมาย กระทำดีต่อพวกเขา ก็คือการกระทำดีต่อมโนสำนึกของเราเอง แท้จริงพวกเขาไม่ต้องการความฟุ้งเฟ้ออะไร โทรศัพท์ทักทายสักหน่อย หรือถามถึงเรื่องราวในอดีตสักเรื่อง และอดทนฟังจนจบ พวกเขาก็พอใจแล้ว
13. เพียงแค่สบาย ๆ อาจจะยังไม่พอ
ในเวลาที่ควร ก็น่าจะเสริมแต่งตัวเองบ้าง ทำให้วันธรรมดา ๆ สดใสขึ้นมา
14. กินข้าวต้องกินทีละคำ งานต้องทำทีละอย่ าง
ไม่มีอะไรที่จะทำปุ๊ปสำเร็จปั๊ป ทุกสิ่งล้วนมีขั้นตอน อย่ าเอาแต่เร่งรีบ ควรอยู่อย่ างสบาย ๆ
15. คุณภาพชีวิตจะดีหรือเ ล ว อยู่ที่ใจของคุณตัดสินเอง
ท่ามกลางอาหารอันโอชะ เครื่องดื่มเลิศรส อาจแฝงด้วยการเสแสร้งหลอกลวง มิสู้มีเพื่อนรู้ใจ 3 ถึง 4 คน นั่งดื่มชาพูดคุยเรื่องสัพเพเหระ
16. ตำแหน่งและเกียรติยศ เป็นเพียงแก้วใบหนึ่ง
แต่อุปนิสัยและการอบรมมา จะเป็นสิ่งที่อยู่ในแก้วนั้น ในแก้วผลึกใช่ว่าจะมีแต่เหล้าองุ่นเลิศรส อาจจะเป็นเพียงน้ำสกปรกแก้วหนึ่งเท่านั้นเอง ในจอกดินเผา ก็มิใช่ว่าจะเป็นเพียงน้ำเปล่า อาจจะเป็นเมรัยชั้นเยี่ยม
17. สิ่งที่เป็นความกังวลใจให้กับคนวัยนี้
คงหนีไม่พ้นเรื่องของลูก ๆ หลาน ๆ เพราะความเป็นห่วง จึงทำให้เกิดความกังวล แต่สิ่งที่คุณควรทำคือ การเชื่อใจในตัวพวกเขา และปล่อยให้เขาจัดการปัญหาชีวิตของเขาด้วยตัวเอง เมื่อถึงวันที่คุณไม่ได้อยู่แก้ปัญหาให้แล้ว คุณจะได้มั่นใจว่า เขาสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้เอง
18. ถึงคุณจะเป็นคนที่เลี้ยงดูลูกมา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า คุณจะต้องได้อะไรตอบแทน
จริงไหม ? เพราะมันเป็นหน้าที่ ที่คุณต้องทำอยู่แล้ว หรือแม้แต่การที่เคยช่วยเหลือคนอื่นไว้ก็ตาม เราไม่ควรใช้ชีวิตที่เหลือ ไปกับการตามทวงบุญคุณใคร ต้องทำด้วยความเต็มใจ และช่วยเหลือจากใจจริง ส่วนใครที่ทำกับคุณไว้ไม่ดี ก็ปล่อยผ่านมันไป
19. อายุที่มากขึ้น ก็ต้องมาพร้อมกับมุมมอง
และทัศนคติที่กว้างขึ้นด้วยเช่นกัน เปิดใจลองทำสิ่งใหม่ ๆ หรือแม้แต่การใช้เงิน ก็ควรจะใจกว้างกับตัวเองด้วยเช่นกัน เงินที่คุณทำงานเก็บมาทั้งชีวิต ก็เพื่อเอามาไว้ใช้ตอนนี้แหละ เพราะสุดท้ายแล้ว เมื่อคุณจากไป ก็เอาไปไม่ได้สักบาท
20. อย่ าไปหวังฝากพึ่งชีวิตไว้กับใคร
แม้แต่ลูก ๆ เองก็ตาม เพราะไม่มีใครสามารถดูแลใครไปได้ตลอดเวลา ดังนั้น เราควรที่จะช่วยเหลือตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก และควรทำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออย่ างมีความสุขที่สุด และแน่นอนว่า สิ่งสำคัญที่ทำให้เราใช้ชีวิตได้อย่ างมีคุณภาพ
คือการมีสติอยู่ตลอดเวลา เพื่อที่จะสามารถนำพาชีวิตไปในจุดที่ดีที่สุด และหวังว่าทุกคนจะใช้ชีวิตให้มีความสุข และเต็มที่กับทุกวันที่ตื่นขึ้นมา
ขอบคุณที่มา : lamunlamai
