ชีวิตของคนเรา เราจำเป็นต้องอยู่กับคนหลากหลายประเภท ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้ แต่การมีคนที่อยู่เคียงข้างคุณจะรู้ได้อย่ างไรว่าเขามีความจริงใจ และเขามีความห่วงใยคุณอย่ างแท้จริง หากคุณยังไม่เคยตกต่ำและอับจนตัวคุณเองรู้จักคนเยอะมากแค่ไหน
ถ้าหากว่ารู้จักคนเยอะมาก คุณเคยลองถามตัวเองแบบนี้ไหมว่า ถ้าหากว่าในเวลาที่ตัวคนตกอับ ไม่มีเงิน ใครบ้างที่จะอยู่ข้างๆคุณ คนที่เขาอย ากรู้จักคุณจริงๆจะเหลืออยู่สักกี่คน คนที่คอยช่วยเหลือคุณ คนที่เป็นเพื่อน เป็นกำลังใจที่จะอยู่เคียงข้างกัน จะมีอยู่สักกี่คน
คุณอย่ าเพิ่งบอกว่าคุณรู้จักคนมากมาย หากตัวคุณเองยังไม่เคยตกอับ ยังไม่เคยจนมุม อย่ าบอกใครต่อใครว่าคุณมีคนรัก คนช่วยเหลือมากมาย หากคุณยังไม่เคยผ่านจุดที่ลำบากในชีวิต ในเวลาที่คุณมีปัญหามันไม่แน่เสมอว่าคนเรานั้นจะคอยยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเพื่อน…
จงเน้นที่คุณภาพอย่ าเน้นที่ปริมาณ เหมือนคุณขับรถบรรทุกมันฝรั่งไปมาเต็มลำรถ มิสู้คุณค่ าของ ไข่มุกราตรี หรือเพชรงามในมือเพียงเม็ดเดียว ฉันมีแอบเปิ้ลอยู่หนึ่งลูก จะแบ่งปันกันอย่ างไรแบ่งให้เธอครึ่งหนึ่งนี่คือ.. น้ำใจจากมิตรสหายฉันกินหนึ่งคำที่เหลือให้เธอนี่คือ.. ความรักของหนุ่มสาว
ฉันไม่ได้กินสักคำให้เธอทั้งลูกนั่นคือพ่อและแม่ ฉันเก็บซ่อนไว้แล้วบอกกับใครๆ ว่าหิวจังเลยมีอะไรให้กินไหม นี่คือคนในสังคม วันไหนชายหนุ่ม ” จน ” จึงรู้ว่าหญิงคนไหนรักคุณจริง วันไหนหญิงสาว ” ไม่สวย ” จึงรู้ว่าชายคนไหนจะอยู่เคียงข้าง วันไหนที่คุณทำอะไร ” น่าอับอาย ”
จึงรู้ว่าใครจริงใจกับคุณเคียงข้าง ไม่ใช่เพราะคุณมีเงินฉันจึงตามติดถนอมรักษา ไม่ใช่เพราะคุณสวยผมจึงห่วงใยใส่ใจสิ่งที่หลงเหลือเมื่อเวลาผ่านไป ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทองไม่ใช่รูปโฉมความงาม แต่.. เป็นความจริงใจคืนผันวันผ่าน อาจไม่ผูกพันไม่ควรรู้จักแต่หน้า แต่.. ควรรู้ใจ
ขอบคุณที่มา : postsod
